Tijdens de United World Colleges Youth Action Summit in 2002 werkten ongeveer 75 jongeren van 55 verschillende nationaliteiten 3 weken aan toekomstscenario’s voor een duurzame wereld in 2032. Uitgangspunt was  de methodiek van scenarioplanning zoals die is ontwikkeld en toegepast door o.a. Shell.

Elk scenario is door de jongeren uitgewerkt naar consequenties voor wereldleiders, bedrijven, NGO’s en burgers. Gevolgd door een persoonlijk actieplan. Zijn de scenario’s in 2012 nog steeds actueel?

De wereld is verdeeld in 3 machtsblokken. Tussen de machtsblokken staan muren. Dat voorkomt dat arme mensen kunnen vluchten naar de rijke en gezonde gebieden.
Vergeet grenzen. De aarde is niet ons eigendom. We zijn met elkaar verbonden door waar we onze vingerafdruk achter laten.
Geef de wereld een naam. Alles wat een naam heeft, wordt persoonlijk, dan zorgen mensen er beter voor. Laten we alle werelddelen uitknippen en achter elkaar leggen. Dan zie je pas dat mensen een heel bescheiden rol hebben voor de aarde.

Ondernomen actie
Drie weken elke dag gewerkt met jongeren aan het ontwikkelen van toekomstscenario’s op basis van wat ze die dag/die week gehoord en meegemaakt hadden. Ze werkten 3 wereldbeelden uit op basis van leiderschapsrollen van Jung / Joseph Campbell: The Emperor, The Wizard, The Explorer. De uitkomsten waren wereldkaarten, wereldbollen, presentaties en beschilderde producten. Het geheel werd gepresenteerd in een expositie in het stadhuis in Utrecht en in Den Haag aan de kersverse minister president Balkenende. De uitkomsten waren zo de moeite waard dat 3 jongeren gesponsord werden om de scenario’s ook in Johannesburg te presenteren tijdens de UN topconferentie over Duurzame Ontwikkeling.

Wat was het routineprobleem?
De jongeren waren geselecteerd op hun bevlogenheid en maatschappelijke betrokkenheid. De routine die zij moesten doorbreken is dat zij af moesten stappen van hun oorspronkelijke idee om een manifest te schrijven dat wereldleiders op zou roepen om beter en vaker naar jongeren te luisteren. Het scenarioproject leerde hen van hun waarheid af te stappen en alternatieve wereldbeelden te maken waarmee zij wereldleiders konden inspireren om anders naar vraagstukken te kijken.

Wat was de onderliggende filosofie in dit traject?
Jongeren kunnen een spiritueel thema op een geheel eigen manier benaderen. Voor volwassen le-zers biedt dit een nieuwe invalshoek, voor de kinderen is het leuk om ook over ‘spirituele’ thema’s samen na te denken.

Welke metafoor heeft hier plaatsgevonden?
De wereldbeelden zijn metaforen voor de manier waarop landen en organisaties antwoorden geven op wereldvraagstukken als verdeling  en ontwikkeling van werk, macht, gezondheid, zingeving, kennis.

Welke verandering is tot stand gebracht?
Jongeren werden zich door het ‘scenariodenken’bewust van hun eigen vaste patroon en leerden hoe zij dit konden doorbreken door werelden van mogelijkheden te scheppen.

Hoewel de scenario’s nog steeds actueel zijn, is er vanuit bedrijven en NGO’s geen follow up aan gegeven.